langzaam paradijs......

Dag lieve mensen, het is alweer een poosje geleden. Dus om mijn moeder een extra groot plezier te doen weer wat nieuws vanuit Zanzibar.
Ondertussen zit ik hier alweer anderhalve maand, de tijd vliegt. Het inburgeren gaat goed, al moet ik wel wennen. Ik heb nog steeds geen huis gevonden, simpelweg omdat de huizenprijzen hier achterlijk hoog zijn (wil je wat fatsoenlijks hebben).
Maar oke ik geef de moed niet op en blijf zoeken.

Mijn weekenden besteed ik voornamelijk aan het strand en dat is heerlijk. Boekje lezen, biertje/wijntje erbij en af en toe een duik. Ondertussen begin ik langzaamaan ook wat meer contacten op te doen. Soms is het lastig om dingen te doen omdat ik samen woon met anderen en daarbij komt dat de plek niet echt op een centrale plek ligt en ik geen auto heb. Dus auto moet ook geregeld worden want dan heb ik meer mijn eigen vrijheid….

Trouwens het paradijs begint al te wennen, elke dag mooie plekjes om je heen maken het wel een stuk minder romantisch…
Zo dus ook het prachtige plaatje van een aanzoek op de pier met zonsondergang die van het weekend plaatsvond in het hotel waar ik vaak kom. Maar ik geloof dat de vrouw in kwestie er wel erg gelukkig van werd..

Op dit moment zingt Allah weer een lied, Allah is ier niet te ontwijken, en hij begint lekker vroeg… hoor het gelukkig al niet meer.
Volgende maand begint de Ramadan en dit betekend dat er buiten niet meer gegeten mag worden overdag… schijnbaar veranderd er dan veel op het eiland dus ik ben benieuwd hoe dit gaat.

Trouwens over de cultuur en religie op het eiland. Vrouwen lopen er zeer verschillend bij, de een in nikaab, andere alleen hoofddoek maar de meeste vrouwen hebben toch wel een zwarte jurk over hun kleren aan. Dit angt natuurlijk af van de religie want er zijn ook vrouwen die er gewoon bij lopen.
Ik merk wel dat je hier niet snel met korte broek, kort rokje rondloopt. Je bedekken is toch wel een beetje respect tonen naar de bevolking en daarbij komt ik voel me ook niet prettig als ik er zo bij loop duss… dat doen we niet. Aan het strand is het natuurlijk geen probleem, maar ook dit doe ik alleen bij de hotels, anders sla je toch snel wat om je heen.

Een andere cultuur betekend wennen en dat doe ik nog steeds.. In Kenia heb ik mijn netwerk en dat netwerk moet ik hier nog opbouwen en dat kost tijd en energie! Maar ik ben er druk mee bezig en moet niet te snel willen, dat huis komt ook wel zeggen ze hier.. anderhalve maand is namelijk niet lang… Ik wacht af, wachten doe ik veel hier en ik begin er aan te wennen…
Volgende keer meer vanuit het paradijselijke rustige Zanzibar..

Liefs en kus voor allen