Karibu tena Zanzibar
Blijf op de hoogte en volg Ester
27 Maart 2014 | Tanzania, Zanzibar
Over het algemeen heb ik altijd een hele goede verdeling van de week, overdag werk ik, en de avonden worden ingevuld naar wens. En naar wens is of thuis, of in de bar.
Belangrijk is dat je hierin een goede balans vind, een leven zonder bar, is op Zanzibar best een eenzaam leven aangezien veel sociale contacten in de bar gemaakt worden. Thuis is dat anders, dat is heel lekker relaxed wat heerlijk is als je de avond daarvoor net een drankje teveel hebt genomen in de bar, terwijl je de volgende dag weer moet werken…
Dus even terug naar die balans, die rust van thuis en de drukte van de bar… Ik hou van die combinatie… maar nu… is die rust is huis een beetje verstoord sinds er sinds eergister een paar ongenodigde gasten zich hebben genesteld in en rond mijn huis.
Jah, en misschien had je het al geraden het zijn geen schattige lieve kleine muisjes maar een iets grotere soort dat rat heet. Nu ben ik wel wat gewend maar deze beestjes jagen mij de stuipen op het lijf.. Het is gedaan met de rust in mijn nyumbani (huis). Ik sta regelmatig in mijn eentje gillend op mijn bed, bank, aanrecht van de keuken of op het toilet. Nou moet ik misschien een beetje nuanceren… er is tot heden nog maar 1 rat gezien maar … deze rat weet zijn weg naar binnen.. alle hoekjes en gaatjes zijn hermetisch afgesloten en toch blijf ik in opperste staat van paraatheid.
De acties die ik ondertussen heb ondernomen zijn minder diervriendelijk dus voor onze Marianne Thieme aanhangers onder ons, vraag ik je deze alinea te skippen. Nee hoor, het vergif dat ik gekocht heb op de lokale markt voldoet waarschijnlijk niet aan de strenge Europese eisen en zal waarschijnlijk geen pijnloze dood veroorzaken bij de beestjes maar horror verhalen blijven uit.
Het verkopen van het gif is trouwens illegaal en op de lokale markt voel je je dan ook een grote crimineel als je er naar vraagt. De eerste vraag die je terug krijgt is of je levensmoe bent en zelfmoord wilt plegen, blijkbaar een veelgebruikte methode om een einde aan je leven te maken op Zanzibar.
Anyhow, het probleem is nog niet opgelost en ik lig nu onrustig in mijn bedje te luisteren naar het geschreeuw (piepen?) van de ratten om mijn huis, die waarschijnlijk nu heel onschuldig hun gifmaaltje aan het eten zijn. Misschien dat het morgen beter is….
Dus zoals jullie lezen, heb ik mijn leventje na mijn gezondheidsproblemen weer opgepakt. Het is fijn weer terug te zijn en in een stuk betere conditie te zijn dan voorheen. Ik blijf tot eind augustus in Zanzibar en kom dan weer even terug naar NL… Even… want ik wil mijn zoektocht in mijn leven nog even doorzetten… tot hoe lang? Tot zolang het kan en tot zolang ik iets kan betekenen voor anderen en daar ook plezier in blijf houden.
Het telefoontje van de woningbouw die vandaag binnenkwam bij mijn ouders om te vertellen dat er een gezinswoning beschikbaar was voor mij is nog te vroeg… Ooit zal ik daar gebruik van maken, maar wanneer? Alhoewel het aanlokkelijk een rat vrij huis te hebben op dit moment!
Slaap lekker allemaal en via deze weg wil ik nog even iedereen bedanken die zo betrokken is geweest bij mijn ziek zijn in de afgelopen maanden, dit zorgt ervoor dat ik weer verder ga en blijf nastreven wat ik het liefste doe! En dat is MIJN leven leiden zoals ik dat graag wil met lieve vrienden en familie om mij heen (helaas wel op afstand)..
Liefs voor jullie allen!
Belangrijk is dat je hierin een goede balans vind, een leven zonder bar, is op Zanzibar best een eenzaam leven aangezien veel sociale contacten in de bar gemaakt worden. Thuis is dat anders, dat is heel lekker relaxed wat heerlijk is als je de avond daarvoor net een drankje teveel hebt genomen in de bar, terwijl je de volgende dag weer moet werken…
Dus even terug naar die balans, die rust van thuis en de drukte van de bar… Ik hou van die combinatie… maar nu… is die rust is huis een beetje verstoord sinds er sinds eergister een paar ongenodigde gasten zich hebben genesteld in en rond mijn huis.
Jah, en misschien had je het al geraden het zijn geen schattige lieve kleine muisjes maar een iets grotere soort dat rat heet. Nu ben ik wel wat gewend maar deze beestjes jagen mij de stuipen op het lijf.. Het is gedaan met de rust in mijn nyumbani (huis). Ik sta regelmatig in mijn eentje gillend op mijn bed, bank, aanrecht van de keuken of op het toilet. Nou moet ik misschien een beetje nuanceren… er is tot heden nog maar 1 rat gezien maar … deze rat weet zijn weg naar binnen.. alle hoekjes en gaatjes zijn hermetisch afgesloten en toch blijf ik in opperste staat van paraatheid.
De acties die ik ondertussen heb ondernomen zijn minder diervriendelijk dus voor onze Marianne Thieme aanhangers onder ons, vraag ik je deze alinea te skippen. Nee hoor, het vergif dat ik gekocht heb op de lokale markt voldoet waarschijnlijk niet aan de strenge Europese eisen en zal waarschijnlijk geen pijnloze dood veroorzaken bij de beestjes maar horror verhalen blijven uit.
Het verkopen van het gif is trouwens illegaal en op de lokale markt voel je je dan ook een grote crimineel als je er naar vraagt. De eerste vraag die je terug krijgt is of je levensmoe bent en zelfmoord wilt plegen, blijkbaar een veelgebruikte methode om een einde aan je leven te maken op Zanzibar.
Anyhow, het probleem is nog niet opgelost en ik lig nu onrustig in mijn bedje te luisteren naar het geschreeuw (piepen?) van de ratten om mijn huis, die waarschijnlijk nu heel onschuldig hun gifmaaltje aan het eten zijn. Misschien dat het morgen beter is….
Dus zoals jullie lezen, heb ik mijn leventje na mijn gezondheidsproblemen weer opgepakt. Het is fijn weer terug te zijn en in een stuk betere conditie te zijn dan voorheen. Ik blijf tot eind augustus in Zanzibar en kom dan weer even terug naar NL… Even… want ik wil mijn zoektocht in mijn leven nog even doorzetten… tot hoe lang? Tot zolang het kan en tot zolang ik iets kan betekenen voor anderen en daar ook plezier in blijf houden.
Het telefoontje van de woningbouw die vandaag binnenkwam bij mijn ouders om te vertellen dat er een gezinswoning beschikbaar was voor mij is nog te vroeg… Ooit zal ik daar gebruik van maken, maar wanneer? Alhoewel het aanlokkelijk een rat vrij huis te hebben op dit moment!
Slaap lekker allemaal en via deze weg wil ik nog even iedereen bedanken die zo betrokken is geweest bij mijn ziek zijn in de afgelopen maanden, dit zorgt ervoor dat ik weer verder ga en blijf nastreven wat ik het liefste doe! En dat is MIJN leven leiden zoals ik dat graag wil met lieve vrienden en familie om mij heen (helaas wel op afstand)..
Liefs voor jullie allen!
-
27 Maart 2014 - 22:41
Riky:
Ik ken het probleem, maar ze zijn mischien wel banger voor jou dan jij voor hen,Slaap maar rustig riky -
28 Maart 2014 - 09:50
Marleen:
Hahahahaha ik zie je al springend op je bedje staan, held!!! Maar inderdaad niet heel prettig om met ratten in je huis rustig in slaap te vallen. Gelukkig heb je in ieder geval de bar, waar je dan maar je angst weg kan drinken toch?
Blij dat je weer helemaal lekker in je vel en gezond in Afrika zit!
Geniet ervan lieverd!
xx -
28 Maart 2014 - 12:40
Ina:
probeer het eens met een blokfluit, de rattenvanger van hamelen lukte het ook maar anders gewoon grof geschut of toch de poes van de buren?
liefs ina -
03 September 2014 - 18:05
Deborah:
Beste Ester,
Ik heb jou verhalen over Zanzibar met plezier en gemengde gevoelens gelezen. Op het moment sta ik samen met 2 medestudenten verloskunde op het punt om te beslissen of we stage willen gaan lopen op Zanzibar of in Uganda.
Ben je nog op Zanzibar? Zou ik mailcontact met je kunnen hebben?
M.v.g. Deborah
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
