six months later..
Blijf op de hoogte en volg Ester
06 November 2013 | Tanzania, Zanzibar
Bijna zes maanden geleden vertrok ik vanuit Nederland richting Zanzibar. Achteraf vertrok ik misschien met teveel verwachtingen. Verwachtingen die ik had gebaseerd op mijn vorige Afrika reizen, ervaringen/verblijven. Verwachtingen van weidse landschappen, verschillende tribes, veel interessante nieuwe mensen en het gevoel van thuiskomen.
Thuiskomen, de eerste twee maanden heeft het niet zo mogen voelen, een innerlijke strijd die ik aanging tegen van alles. Cultuur, waarden en normen, vrienden, geschaad worden in vertrouwen en je eigen ik af en toe even kwijt zijn.
Want, ik was toch degene die naar Zanzibar wou? Ik, die helemaal alleen dit avontuur aanging en daar toch 100% van overtuigd was!
Gelukkig 6 maanden later, kan ik zeggen, dit is de keuze die ik maakte, maar het is/was de juiste. Alhoewel de Zanzibariaanse gewoontes misschien nooit zullen wennen. Zo las ik in een artikel uit de Volkskrant, waarin een grootmoeder haar zorgen uitte over het aanwezige racisme in NL, waarom worden haar donkere kleinzonen altijd aangehouden door de politie? Deze rolverdeling is hier precies andersom. Als blanke moet je je zaken wel op orde hebben, reden hiervoor is niet de angst voor het blank zijn, maar vooral voor het geld. Zo ben ik inmiddels twee wielklemmen verder en blijf ik de discussie voeren waar dan het bord verboden te parkeren staan… ZINLOOS is gebleken. Kosten een kleine 5 euro maar toch.
En waarom houden mensen hier als ze bellen de achterkant van hun telefoon tegen hun oor aan? Het enige nuttige antwoord dat ik kan bedenken is dat ze dan harder kunnen praten zodat IEDEREEN hun gesprek hoort. Verder hebben ze het DallaDalla station (bus station) zomaar afgelsoten waardoor ze nu geen plek meer hebben om hun mensen in te laden en uit te laden, met als gevolg opstoppingen van wegen…. En waar is de politie als je ze nodig hebt? Waarschijnlijk te druk met het afhandig maken van geld van al die rijke blanken…
Het regenseizoen is begonnen, hevige tropische regens bepalen je dag.. tot je knieeen door het water en als een verzopen katje aankomen waar je ook moet zijn. Alternatief, je wacht tot de bui over is (2 uur later), een veel toegepaste manier en een goed excuus om niet op te komen dagen.
Mijn rode gevaarte (auto) doet het goed in al die regen en ook als bootje doet ie het uitstekend, weliswaar weer zonder zijspiegels want die hebben ze weer eens meegenomen..
Werk gaat erg goed, na vorige week goed ziek te zijn geweest (nierbekkenontsteking) heeft mijn nier besloten mijn lichaam toch nog niet te verlaten. Even spannend, gelukkig blijf ik op mijn nier vertrouwen en is hij zich weer aan het herstellen.
Het eiland Zanzibar is niet wat ik ervan verwacht had, maar ik heb het reuze naar mijn zin. De mix van verschillende culturen, de eilandcultuur en het eeuwige getreuzel smelten goed samen met mijn zijn. Alhoewel, ik hoop het eiland volgende maand een weekje te verruilen voor Kenia, en dan eind December vier ik kerst in NL voor twee weekjes, op naar de kazen, stamppot, kou, kaarsjes en… geen oceaan!
Want zoals de meeste expats hier zeggen: Zanzibar is een paradijs, maar zo af en toe moet je er echt even vanaf!
Liefs voor iedereen
Thuiskomen, de eerste twee maanden heeft het niet zo mogen voelen, een innerlijke strijd die ik aanging tegen van alles. Cultuur, waarden en normen, vrienden, geschaad worden in vertrouwen en je eigen ik af en toe even kwijt zijn.
Want, ik was toch degene die naar Zanzibar wou? Ik, die helemaal alleen dit avontuur aanging en daar toch 100% van overtuigd was!
Gelukkig 6 maanden later, kan ik zeggen, dit is de keuze die ik maakte, maar het is/was de juiste. Alhoewel de Zanzibariaanse gewoontes misschien nooit zullen wennen. Zo las ik in een artikel uit de Volkskrant, waarin een grootmoeder haar zorgen uitte over het aanwezige racisme in NL, waarom worden haar donkere kleinzonen altijd aangehouden door de politie? Deze rolverdeling is hier precies andersom. Als blanke moet je je zaken wel op orde hebben, reden hiervoor is niet de angst voor het blank zijn, maar vooral voor het geld. Zo ben ik inmiddels twee wielklemmen verder en blijf ik de discussie voeren waar dan het bord verboden te parkeren staan… ZINLOOS is gebleken. Kosten een kleine 5 euro maar toch.
En waarom houden mensen hier als ze bellen de achterkant van hun telefoon tegen hun oor aan? Het enige nuttige antwoord dat ik kan bedenken is dat ze dan harder kunnen praten zodat IEDEREEN hun gesprek hoort. Verder hebben ze het DallaDalla station (bus station) zomaar afgelsoten waardoor ze nu geen plek meer hebben om hun mensen in te laden en uit te laden, met als gevolg opstoppingen van wegen…. En waar is de politie als je ze nodig hebt? Waarschijnlijk te druk met het afhandig maken van geld van al die rijke blanken…
Het regenseizoen is begonnen, hevige tropische regens bepalen je dag.. tot je knieeen door het water en als een verzopen katje aankomen waar je ook moet zijn. Alternatief, je wacht tot de bui over is (2 uur later), een veel toegepaste manier en een goed excuus om niet op te komen dagen.
Mijn rode gevaarte (auto) doet het goed in al die regen en ook als bootje doet ie het uitstekend, weliswaar weer zonder zijspiegels want die hebben ze weer eens meegenomen..
Werk gaat erg goed, na vorige week goed ziek te zijn geweest (nierbekkenontsteking) heeft mijn nier besloten mijn lichaam toch nog niet te verlaten. Even spannend, gelukkig blijf ik op mijn nier vertrouwen en is hij zich weer aan het herstellen.
Het eiland Zanzibar is niet wat ik ervan verwacht had, maar ik heb het reuze naar mijn zin. De mix van verschillende culturen, de eilandcultuur en het eeuwige getreuzel smelten goed samen met mijn zijn. Alhoewel, ik hoop het eiland volgende maand een weekje te verruilen voor Kenia, en dan eind December vier ik kerst in NL voor twee weekjes, op naar de kazen, stamppot, kou, kaarsjes en… geen oceaan!
Want zoals de meeste expats hier zeggen: Zanzibar is een paradijs, maar zo af en toe moet je er echt even vanaf!
Liefs voor iedereen
-
06 November 2013 - 21:41
Hanneke:
Wat een indrukwekkend persoonlijk verslag. Knap hoe je al deze ervaringen verwoordt.
Goed te lezen dat je inmiddels vindt dat je de goede keuze hebt gemaakt. En ook ik heb de brief gelezen van die grootmoeder (Volkskrant) en die raakte ook mij ondanks dat ik weet dat t helaas nog steeds zo
Wens je t beste van twee werelden...... met alle ervaringen die daar bij horen!
Veel liefs ( ook van Nol) van Hanneke -
07 November 2013 - 07:31
M Chiel F:
Mooi geschreven en toch weer een super levenservaring erbij...groet uit het natte Borne -
07 November 2013 - 12:53
Tabitha:
Lieve Es,
Fijn om dit verslag te lezen. Zo kun je inderdaad nooit direct weten of je de juiste keuze hebt gemaakt.
Ik ben blij dat het weer beter gaat met je nier, maar ik blijf soms mijn hart vasthouden.
Leuk dat je naar Kenia gaat. Hopelijk heb je daar echt je gevoel van thuiskomen terug.
En natuurlijk heel fijn dat je met kerst lekker thuis bij je ouders bent!
Wat ik zelf de laatste maanden erg ervaar is, waar je ook bent er overal tegenslagen, teleurstellingen, ziekte en ellende is. Ook in Borne :-). Ik blijf het enorm knap en dapper vinden dat je dit avontuur bent aangegaan.
Veel liefs!
Xxx -
07 November 2013 - 19:53
Marleen:
Lieve lieve lieve Esje,
Wat een mooi verslag weer. En wat heftig wéér gezondheidsproblemen, gelukkig ben je weer uit het ziekenhuis.
Kikke dat je naar Kenia gaat, doe je iedereen de groetjes?
Thuiskomen of niet...mijn held ben je! Altijd positief met een tikkeltje sarcasme, altijd tegenslagen en nooit je hoofd laten hangen en altijd je dromen waar maken! Ik ben blij dat je je draai hebt gevonden en ik weet zeker dat je met een big smile op deze top ervaring gaat terugkijken!
Dikke kus uit ons koude kikkerlandje
-
07 November 2013 - 19:53
Marleen:
Lieve lieve lieve Esje,
Wat een mooi verslag weer. En wat heftig wéér gezondheidsproblemen, gelukkig ben je weer uit het ziekenhuis.
Kikke dat je naar Kenia gaat, doe je iedereen de groetjes?
Thuiskomen of niet...mijn held ben je! Altijd positief met een tikkeltje sarcasme, altijd tegenslagen en nooit je hoofd laten hangen en altijd je dromen waar maken! Ik ben blij dat je je draai hebt gevonden en ik weet zeker dat je met een big smile op deze top ervaring gaat terugkijken!
Dikke kus uit ons koude kikkerlandje
-
08 November 2013 - 13:24
Ina:
Niets aan toe te voegen opnieuw een mooie weergave en zeker nu ik er ook beelden bij; ook bij dat parkeerbord...toch volhouden stuur mij de rekening maar!
kus ina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
